“VALENTINO” nën një udhëheqje të re: Alessandro Michele i “Gucci”-t i bashkohet gjigandit tjetër italian
Nga: Kostandin Feshti Pierpaolo ( Piccioli ) largohet e Alessandro ( Michele ) vjen. Kjo është marrëveshja e re e shtëpisë së m...
Nga Ani Jaupaj
Për ata që e shijojnë, çokollata është një nga kënaqësitë më të mëdha mirëpo çokollatat e vërteta nuk janë aq të lehta për t'u gjendur. Ingridi e kuptoi këtë gjatë udhëtimit në Vietnam. Atje ishte aq e përfshire në zbulimin e shijeve sa që nuk mendoi se një ditë do ta sillte Marou në Tiranë, por tani ja ku janë, të dyja bashkë, për të na treguar takimin e pare dhe rrugën e gjatë për t'u ritakuar në Shqipëri.
Ingrid, të bëjmë një lojë, ta konsiderojmë kakaon të dashurin tënd. Me këtë në mendje, me përshkruaj, imtësisht, siç meriton çokollata, momentin e parë qe ke shijuar çokollatën e vërtetë. Dua të them, kur ke menduar, ç'paska qenë kjo që kam ngrënë?
Më pëlqen kjo lojë. Momentalisht ndihem aq e përfshirë dhe e dedikuar në temën e çokollatës sa nuk mund të quhet veçse dashuri. Njohja jonë ndodhi në Hanoi. Donëse kaluam pak kohë e kuptova që ishte diçka e veçantë. Zakonisht, përvoja, shqisat dhe zemra të tregojnë rrugën e duhur ndaj i besova plotësisht atyre. Vendosa të marr disa pjesëza për t’i shijuar në vetminë e rikthimit. Gjatë atij reflektimi njoha më tepër nga Marou. Disa anë të personalitetit dhe tipare që në kakofoninë e mendimeve në Vietnam më kishin shpëtuar. U binda që ishte dashuri ndaj e kërkova përsëri. Dërgova një e-mail dhe Marou erdhi këtu. Tani jam gati ta ndaj me të gjithë. U habita edhe vetë sa bukur tingëllon. Si një love story me një twist në fund .
Ndryshimi nga një çokollatë e mirë në një tjetër edhe më të mirë, është më i vështirë se nga një e keqe në të mirë. Si bëhej ndryshimi në këto raste?
Unë besoj që shija e mirë kultivohet ngadalë. Është një proces që nis me vetëdijen e asaj çka konsumojmë. Ndaj besoj që edhe kalimi nga një çokollatë e mirë, në një akoma më të mirë është si një hap i vogël në një drejtim, por që kur kthehesh pas, e kupton që ke shkuar larg. Tani që kam muaj që konsumoj vetëm këtë çokollatë, e kam të pamundur të rikthehem e të shijoj të tjerat.
Na trego për prodhues e përvoja çokollate që ke jetuar në udhëtimet e tua?
Përpara udhëtimeve në destinacione të largëta, mendoja (me të drejtë) që Brukseli ishte epiqendra e çokollatës. Kjo padyshim është e vërtetë, por duhet marrë me disa rezerva. Belgjika ashtu sikurse edhe Zvicra janë prodhuesit më të mëdhenj të çokollatës dhe importues kryesorë të kakaos. Por në të njëjtën kohë janë edhe përfaqësues të një industrie me shumë probleme. Mbaj mend që në shumë raste, kam ngelur e zhgënjyer nga çokollatat e blera me shumë qejf në Bruksel në ato dyqanet aq të bukura. Megjithatë le të themi që fillesat e interesimit tim mbi çokollatën kanë nisur aty.Në fakt nuk mund të flas për çokollatën dhe të mos përmend Brukselin. Gjatë udhëtimeve të tjera kam provuar shumë lloje çokollatash por tani që e shoh në retrospektivë asnjë prej tyre nuk më ka lënë aq shumë mbresa sa Marou në Vietnam.
Marou në Shqipëri është nismë e jotja?
Po, gjatë muajve të pandemisë së bashku me mikun tim të vjetër, dhe tanimë ortakun tim, Henrik Lezi, nisëm të ndërtonim një plan biznesi për një start up i cili do të dalë në treg shumë shpejt dhe do të quhet Rubi. Një nga hallkat e planit tonë ishte edhe përzgjedhja dhe importimi i disa produkteve cilësore dhe shumë të veçanta që më kishin lënë mbresa gjatë udhëtimeve. Kështu nisi importimi i Marou Chocolate nga Vietnam dhe së shpejti edhe disa produkteve të tjera po prapë të zgjedhura posaçërisht gjatë udhëtimeve të mia.
Cilat janë karakteristikat e kësaj çokollate që e përzgjodhe ndër të tjera?
Kur erdha nga Vietnami kisha sjellë me vete disa lloje nga çokollatat Marou, dhe duke i provuar ato pak nga pak vura re një ndryshim shumë interesant të nuancave të secilës. Ishin të gjitha çokollata të errëta, nga i njëjti prodhues, me përqindje të ngjashme kakaoje (midis 70%-76%) por secila shijonte ndryshe. Aty nisa të hulumtoj dhe të lexoj më tepër për çokollatën “bean-to-bar” që konsiderohet edhe si revolucioni i prodhimit të çokollatës dhe u dashurova me të gjithë konceptin dhe idenë që tenton të sjellë. Larg masës, më afër territorit dhe njerëzve.
E veçanta e çokollatave “bean to bar” qëndron në disa elemente. Elementi i parë shumë thelbësor është lënda e parë. Kakaoja më cilësore nga rajone të ndryshme, mblidhet, përzgjidhet dhe përpunohet në mënyrë që të ruajë karakterin e origjinës nga fillimi deri në fund të procesit. Në vend që kakaoja e zgjedhur nga vende të ndryshme të bashkohet dhe të humbasë karakterin e terrenit nga vjen, në bean to bar kakaot nga vende të ndryshme qëndrojnë të ndara për të prodhuar çokollata të ndara. Së dyti, përpunimi. Përpunimi i çokollatës bean to bar bëhet në mënyrë artizanale. Shpesh gjendet me termin “Craft chocolate” ose “Small batch” Këto çokollata kanë pak përbërës, zakonisht dy ose tre, dhe nuk përbajnë konservantë, sojë, lecithinë, vanilje sintetike apo shtesa të tjera industriale që gjenden rëndom në çokollatat e prodhuara masivisht. I treti është modeli i tregtimit. Në modelin e vjetër kakaoja mblidhet në kushte çnjerëzore dhe çmimi diktohet nga blerësi (korporatat e mëdha) dhe jo nga shitësi. Në modelin “bean-to-bar” fermeri është i zoti i prodhimit. Ai kujdeset për rritjen, mbledhjen, pastrimin dhe fermentimin e kakaos, që janë edhe hallka kryesore të krijimit të çokollatës cilësore.
Na përshkruaj rrugën, nga mbledhja e kakaos deri te prodhimi i çokollatës.
Siç e përshkrova edhe pak më sipër. Kjo çokollatë ka një rrugëtim më të shkurtër. Kakaoja mblidhet në secilin rajon nga fermerët. Pas vjeljes bëhet fermentimi dhe tharja po prapë nga fermerët. Më pas kakaoja piqet, pastrohet nga lëvozhgat e vogla dhe kokrrat thyhen në grimca më të vogla (të njohura si “cocoa nibs”). Më pas e gjithë masa bluhet dhe përzihet në një proces të ngrohtë për të krijuar çokollatën e lëngshme. Pas kësaj vjen temperimi që është një hap i rëndësishëm për të përftuar një çokollatë me shkëlqim, që shkrin në gojë dhe ka një kërcitje të fortë kur thyhet. Pas temperimit çokollata mund të marrë çdo formë që dëshirojmë.
Si të duket tregu shqiptar në këtë fushë?
Nëse e shohim nga potenciali i blerjeve mendoj që produktet e këtij segmenti janë produkte që nuk mund të masivizohen. Natyrisht, çokollata është një produkt i shumë pëlqyer ndaj sfida e vetme që kemi përpara është të japim sa më shumë informacion për këtë lloj çokollate krejt të veçantë. Por po mjaftohem duke thënë që ne nuk mund të prodhojmë kakao sepse bima e kakaos rritet vetëm pranë ekuatorit. Madje, për fat të keq kakaoja e tregtuar masivisht është e një cilësie të ulët dhe ka shumë ndryshim me kakaon natyrale të papërpunuar. Kurse për kakaon, do të na duhej një intervistë e dytë për të mbuluar edhe atë subjekt.
Nga: Kostandin Feshti Pierpaolo ( Piccioli ) largohet e Alessandro ( Michele ) vjen. Kjo është marrëveshja e re e shtëpisë së m...
Muaji i bekuar dhe i shenjtë i Ramazanit për besimtarët muslimanë ka shumë vlera. Ashtu sikurse njerëzit e thjeshtë që...
Kushedi se çfarë surprizash do të na rezervojë moti për festën e Pashkëve, por një gjë është e sigurt...